Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Idemne, quod iucunde? Duo Reges: constructio interrete.
Primum divisit ineleganter; Minime vero probatur huic disciplinae, de qua loquor, aut iustitiam aut amicitiam propter utilitates adscisci aut probari. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Quid de Pythagora? Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Quis istud possit, inquit, negare?
Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser. Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.
Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. An potest cupiditas finiri? Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane.
Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.
Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen; Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo.